Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur. Easdemne res? Tamen a proposito, inquam, aberramus. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Sint modo partes vitae beatae. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Quae sequuntur igitur? Duo Reges: constructio interrete. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.

Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.

Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.

Ergo in iis adolescentibus bonam spem esse dicemus et magnam
indolem, quos suis commodis inservituros et quicquid ipsis
expediat facturos arbitrabimur?

Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum
puto.

Hic ambiguo ludimur.

At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis.

Easdemne res?

Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Tenent mordicus.

Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.

Hoc simile tandem est?

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?

Memini vero, inquam;

Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit;

• Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;
• Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac.
• Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.
• Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret?

Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Oratio me istius philosophi non offendit; Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

1. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.
2. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
3. Quodsi Graeci leguntur a Graecis isdem de rebus alia ratione compositis, quid est, cur nostri a nostris non legantur?